Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, που έχουν επιβεβαιωθεί από «μάγισσες» ή καλύτερα από γυναίκες που κατηγορήθηκαν για μαγεία τους περασμένους αιώνες. Τον 16ο αιώνα, ο γιατρός Άντρες ντε Λαγκούνα μελέτησε τα «φίλτρα» που βρήκε στο σπίτι μιας γυναίκας, η οποία είχε κατηγορηθεί για μαγεία.
Τα φίλτρα αποτελούνταν από βότανα όπως το κώνειο, ο στρύχνος και ο μανδραγόρας, τα οποία μπορούσαν προκαλέσουν από απλή υπνηλία μέχρι και θάνατο, ανάλογα με την ποσότητα που χορηγούνταν. Μπορούσαν όμως να προκαλέσουν και πολύ ευχάριστες ψευδαισθήσεις, παρόμοιες με αυτές που προκαλούν ναρκωτικά όπως το LSD
Ο Λαγκούνα εξέτασε την επίδραση των ουσιών πάνω σε μία γυναίκα και κατέγραψε τα αποτελέσματα: «Μόλις την άλειψα, άνοιξε τα μάτια της διάπλατα σαν λαγός και αμέσως μετά, κοιμήθηκε.
Ο ύπνος της ήταν τόσο βαθύς, που πίστεψα ότι δεν θα ξυπνήσει ποτέ. Μετά από 36 ώρες, κατάφερα να την επαναφέρω». Η γυναίκα δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένη που την ξύπνησε ο γιατρός και του είπε: «Γιατί με ξύπνησες; Με περιτριγύριζαν όλες οι απολαύσεις του κόσμου». Άλλος ένας γιατρός του 16ου αιώνα, ο Τζοβάνι Ντελαπόρτα, περιέγραψε μια παρόμοια υπόθεση, όπου μία «μάγισσα» έκανε χρήση των ουσιών.
Κι εκείνη κοιμήθηκε για πολλές ώρες και όταν ξύπνησε, νόμιζε ότι πετούσε πάνω απ’ τη θάλασσα και τα βουνά. Ο Ντελαπόρτα κάτεληξε: «Αυτές οι γυναίκες ταξιδεύουν στον αέρα. Γλεντούν, τραγουδούν, χορεύουν, φιλιούνται και ερωτοτροπούν με τους νέους που επιθυμούν»....
Με τέτοιες περιγραφές, δεν είναι καθόλου δύσκολο να φανταστεί κανείς γιατί η χρήση τους ήταν τόσο διαδεδομένη. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι η κατάποση των ουσιών από το στόμα είχε πολύ αρνητικές παρενέργειες, όπως έντονη ναυτία, εξανθήματα και εμετούς. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν ότι αν απορροφούσαν τις ουσίες μέσω του δέρματός τους, οι παρενέργειες εξαφανίζονταν.
Αντιλήφθηκαν ότι καλύτερη απορρόφηση γινόταν σε σημεία όπως οι μασχάλες και τα γεννητικά όργανα και κινήθηκαν αναλόγως. Άρχισαν να αλείφουν τις ουσίες πάνω στο δέρμα τους ή σε οποιοδήποτε αντικείμενο είχαν εύκαιρο. Ένα τέτοιο αντικείμενο ήταν και τα σκουπόξυλα, που βρίσκονταν σε κάθε νοικοκυριό. Έτσι λοιπόν, οι νοικοκυρές άλειφαν τις παραισθησιογόνες ουσίες στο σκουπόξυλο και το τοποθετούσαν ανάμεσα στα πόδια τους.
Ο Βρετανός ιστοριογράφος Ραφαήλ Χόλινσεντ, ασχολήθηκε με την υπόθεση της πρώτης γυναίκας στην Ιρλανδία που κατηγορήθηκε για μαγεία το 1324. Το όνομά της ήταν Άλις Κίτελερ και καταδικάστηκε για τη δολοφονία του συζύγου της. Ο Χόλινσεντ έγραψε: «Ερευνώντας τη ντουλάπα της κυρίας, βρήκαν ένα κουτί με αλοιφή που άλειφε σε ένα μπαστούνι, με το οποίο κάλπαζε παντού».
Τον 15ο αιώνα, ο θεολόγος Ιορδάνης του Μπέργκαμο έγραψε: «Οι μάγισσες ομολογούν ότι ορισμένες μέρες και νύχτες, αλείφουν ένα ξύλο και το καβαλούν ή αλείφουν τον εαυτό τους στις μασχάλες και σε άλλα τριχωτά σημεία». Το 1477, η μάγισσα Αντουάν Ρόουζ που έδρασε στη Γαλλία, ομολόγησε ότι ο Διάβολος της έδωσε την αλοιφή και της είπε να την αλείψει σε ένα ξύλο, να το τοποθετήσει ανάμεσα στα πόδια της και να φωνάξει: «Στο όνομα του Διαβόλου, ξεκίνα!» … και ξεκίνησε.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου